پیکِ مرگ آمد شبی شوقِ جهانم را گرفت
تا به خود جنبیدم عزرائیل جانم را گرفت
سرنشین بنز آن دنیا شدم بی گفت و گو
مرگ در پس کوچه ی دنیا ژیانم را گرفت
رد شدم با پای لرزان از پُلِ تنگِ صراط
یک فرشته دستهای ناتوانم را گرفت
خواستم وارد شوم در باغِ زیبای بهشت
حضرت هود آمد و نام و نشانم را گرفت
گفتم آن دنیا خودم مأمور دولت بوده ام!
اخم کرد و کارتهای سازمانم را گرفت
چونکه دانست آن جهان من گیر میدادم به خلق
گیر داد و حس و حال شادمانم را گرفت
بعد با اکراه ما را هم به داخل راه داد
اشتیاق زایدالوصفی امانم را گرفت
باغ سبزی دیدم و انواع نعمتها ولی
دیدن حور و پری تاب و توانم را گرفت
میگذشت ازدورحوری، گفتم "آی لاو یو، کامان"
دست هابیل آمدومحکم دهانم راگرفت
روبروی حورعینی غنچه شد لبهای من
حضرت لوط از عقب آمد لبانم را گرفت!
سعی کردم تا بنوشم جامی از جوی شراب
حضرت عیسی پرید و استکانم را گرفت
حضرت حوّا به همراه دوغلمانِ بلوند
رد شد و کلا لباسِ پرنیانم راگرفت
داشتم با حرص می لیسیدم از جوی عسل
حضرت داود با انبُر زبانم را گرفت
دیدم استخری پُر از حوری، پریدم توی آب
تا شدم نزدیک آنها کوسه رانم را گرفت
توی یک وان بلورین تخت خوابیدم در آب
نوح بیرونم نمود از آب و وانم را گرفت
یک پری شد میهمانم، بُردمش پشت درخت
بچه خوشگل یوسف آمد میهمانم را گرفت
خواستم وارد شوم در حلقه ی اصحاب کهف
سگ پرید از قسمتِ پا استخوانم را گرفت
پاتوقِ دِنجی برای عشق و حالم یافتم
گشتِ ارشادِ بهشت آمد مکانم را گرفت
یافتم اکسیر عمر جاودان را در بهشت
یک نفر اکسیر عمر جاودانم را گرفت
گفتم آخر ای خدا! این گیر دادنها به ما
لذتِ تفریح در باغِ جنانم را گرفت
پاسخ آمد: این سزای اوست که روی زمین
وقتِ عشق و حال ، حالِ بندگانم را گرفت...!
باخدیم دالیسیجا یار گئدنده
بیر یولدا دئدیم باخار گئدنده
باخدی قاپیدان گئچنده گولدو
بیلمیردی اوره‌ک اومار گئدنده
باغلاندی دیلیم اوره‌کدن آمما
آز قالدی چئکم هاوار گئدنده
گئتمه ، گئدیسن ؟ یاواش یاواش گئت
جانیم بیلیسن چیخار گئدنده
دوندر گؤزونو ، خومار خومار باخ
قویما منی ده ، خومار گئدنده
سن سیزلیگه دؤزمه‌گیم چتیندی
گل جانیمی آل قوتار گئدنده
سندن سورا عشقی نئیلیرم من
آل عشقینیده آپار گئدنده
مهر ایله نوازش ائیله بلکه
گول بیتسین اوره‌کده ، قار گئدنده
من گؤر نه دئییردیم اؤز اؤزمولن
قول بوینوما بیر سالار گئدنده
بیچاره اوره‌ک بولود کیمین دیر
گؤردوکجه سنی دولار گئدنده
دای « جعفری » بسدی شعر یازماق
سندنده بیر آد قالار گئدنده
کیم چئگنینه آلدی سالدی خلعت
عشقه باخ منده خزان وقتی بهار آختاریرام/
الیم الدن اوزولوب دامن یار آختاریرام/
گزیرم دایره عشقونده منه پرکار صفت/
کی تاپام مرکزینی آیری مدار آختاریرام/
شیخ تک منده ملولم گزیرم شهریلری/
تاپام اینسان سراغین لیل و نهار آختاریرام/
منی اوز ایسته دیگیم سالدی بو گرداب غمه/
دوشمن دوست نمادی اونا یار آختاریرام/
باغبان یاتمیب اما باغا گولچین داراشیب/
گوللرون دوره سینه اکمگه خار آختاریرام/
باغبان آچ قاپینی سانما کی من گول درنم/
هوسیم یوخدی درم اوز گولومی من درنم/
باغبان کی قاپینی آچدی اوزومه/
گولی گونده بولبولی خاریله گوردوم گوزومه/
دئدیم ای صاحب گول گولده وفا هئچ یوخومیش/
میلی بیگانیه عاشقلره ظولمی چوخومیش/
دئدیم ای صاحب باغ اینجیمه گول درممیشم/
اتگیمده اورگیم پاره سی دور جمله میشم/
سن زلفینی آچ، توک اوزونه ، شانه سی مندن
زنجیری نشان وئر منه ، دیـــــوانه سی مندن
سن عاشقی یاندیرماقا ، من یانماقـــا مایــیل
سن شمعینی گوستر، منه ، پروانه سی مندن
زلفون قدری ، عاشق اولان وار. سنه ای گل
سن سویله، اومجنونلاری ، افسانه سی مندن
سرمست گوزون، فتنه لبین ، نشئه لی باده
ایچدیرمنه ، اول بادنی – پیـــمانه سی مندن
سن ناز ایله گل کی ، صدفین، قیمتی آرتسین
کوزیاشی کیمی ،اینجیسی. دردانه سی،مندن
هردم گوتور،اوزدن. گوزه لیم، افعی لی زلفین
چک ظاهره، گنجینه نی – ویـــرانه سی مندن
"واحد"می ی ، ترک ائتمک اوچون–پیرمغانین
رنجیده اولوب ، بیرنئچه . مســـتا نه سی مندن
زاهدا من چکیرم بار ملامــــــــــــــــــــت ، سنه نه!
کونلوم ایستــــــــــر ائله یم ساقیه منتّ،سنه نه!
سن اگر صاحـــــــــــب اعجاز و کرم سن ،منه نه!
من گنهـــــــــــــکارم اگـــــــر طالب ذلّت ، سنه نه!
منه نه معبـــــــــد و محرابـــــــــــــدا کئچیر اوقاتین
قیلمیشام میـــــخانا کونجونده سکونت ،سنه نه!
آغزینی باغلا،یئمه ایچمه،اروج دوت منـــــــــه نه!
من اگر اولــــــــــــمامیشام اهل قناعت، سنه نه !
گئجه گوندوز باشینی تاپتا یئره ، هئی دور اوتور!
دئــــــــــــــییلم اهل تظاهر لی عبادت ، سنه نه!
سن هر ایل مکّه یه گئت یوز دفـــعه احرام باغلا!
افتخاریمــــــــــدی منیم خلقیمه خدمت ،سنه نه!
مین کلک ویر اچاسان بلکه بهشتین قاپی سین!
سن اولان یئرده یاپیــشماز منـــه جنّت، سنه نه !
التی دانگ باغ جنان حوری و قیلمان دا ســــنین!
راضیام هــــــر نه یا زیب اننیما قسمت، سنه نه!
سن گئت اوز فیکرینه قال ،منده بیلیم اوز عملیم
داور اللاه دیــــــــــر اگر روز قیامت ، سنه نه!
زندیقم ، باده پرستم ، یارادان یاخشی بیــــــلیر
آخر ای ظاهـــری خوش باطنی ظولمت، سنه نه!
(وجی) نی قویسالا گر قبرینه ، سن اوندا دانیش
من اگـــــــــــــــــــر طالب کفرم یا دیانت، سنه نه!
